Қазіргі уақытта тарих ғылымының алдында маңызды проблемалар тұр, оларды шешу Қазақстан Республикасының мәдени дамуының түйінді мәселелерін зерттеуді көздейді. Қазақстанның ауқымды аумағы, әртүрлі табиғи-климаттық, табиғи-географиялық және басқа да жағдайлар оның жекелеген өңірлерінің әртектілігін және мәдени даму ерекшелігін қамтамасыз етті. Осыған байланысты Семей қаласының үлгісінде көрсетілген Қазақстанның өңірлік даму тарихының проблемаларын зерттеу ерекше өзектілікке ие болады, ол процестердің динамикасын объективті себептер мен салдардың өзара байланысында, оның барлық күрделілігі мен көп қырлылығындағы тұтас жүйе ретінде бақылауға мүмкіндік береді.

Осылайша, мәдени-ағарту жұмыстары тиімді сипатта болып, қамтылған халықтың үлкен пайызын қамтамасыз етті. Егер бұған театрлар, кино, музыка және т.б. кіргенін ескерсек, жалпыға бірдей қызығушылық тудырса, мәдени-ағарту мекемелерінің тұрақты өсуі, өнімділігі айқын болады. Қиындықтарға қарамастан, ұлттық азшылықтар арасында пайда болған білім беру мекемелеріне маңызды рөл берілді. Мүмкіндігінше олардың ана тілінде, тиісті әдебиеттермен жұмыс істеуі, олардың өкілдерін елдің жоғары оқу орындарына түсуге дайындау қамтамасыз етілді.

Біздің зерттеуіміздің тақырыбы XIX ғасырдың аяғындағы Семей қаласындағы мәдени қайта құру мәселелерін қозғайды.