Ахмет Байтұрсынұлының қазақ тарихында тек ағартушы ретінде танылуының дұрыс еместігі дәлелденеді. Ақынның ағартушылықпен қатар, ұлттық тілімізде әліппе мен оқулық жазуы, қазақ мектебінің қалыптасуына, оның керек-жарақтарының түгелденуіне мұрындық болуы жайлы ізденістері мен қазақ халқы үшін қылған еңбегінің зор екендігі баяндалады. Бүгінгі күнге дейін қолданылып келе жатқан ғалымның қалдырған мұрасын өз дәрежесінде бағалануы қажет. А.Байтұрсынұлы мұралары тарихтың өткен бір кезеңінде қалып, қазір өзінің өзектілігін жойды деген көзқарастардың қате екендігі мақалада жан жақты дәлелденген. Ғалым еңбектерінің қазіргі таңда да ғылыми айналымда жүргеніне нақты дәлелдер келтірілген. Байтұрсынұлы әліппесінің бүгінгі оқулықтарға негіз болып отырғандығы көрсетілген.