Бұл мақала архивтік-тергеу істерінен анықталған әйелдердің билікке жазған хаттарын зерттеуге арналған. Бұл мәтіндер әйелдердің күнделікті өмірін, олардың күйеулеріне қатысты тергеу процестері кезеңінде, талдауға мүмкіндік береді. Ерекше назар 1920 жылдардың соңында қуғын-cүргінге ұшыраған қазақ зиялыларының жұбайлары билікке жазған хаттарға аударылады. Бұл сол кезеңдегі әлеуметтік және мәдени үдерістердің ерекше қырларын тереңірек түсінуге мүмкіндік береді.

Кеңес Одағындағы хат жазу мәдениеті жеке және қоғамдық кеңістікті біріктірген көпқырлы құбылыс болды. Мұндай хаттар жеке оқиғаларды ғана емес, репрессиялар аясындағы эмоциялар динамикасын, үміттер мен күткендіктерді, сондай-ақ саяси қысым жағдайындағы әйелдердің өмірін қоса алғанда, кең контекстті де ашады. Қуғын-cүргін кезеңіндегі әйелдердің билікке жазған хаттары әділеттілік, отбасы және балалардың құқықтары үшін күресті бейнеледі.

Әйелдердің билікке жазған хаттары күнделікті өмірді, экономикалық қиындықтарды, сондай-ақ жеке эмоцияларды зерттеуге ерекше мүмкіндік береді. Бұл хаттарда көрініс тапқан сезімдер оларды әйелдердің қуғын-cүргін кезеңіндегі тәжірибесін кеңес жүйесінің қысымы жағдайында толығырақ қайта құруға мүмкіндік беретін құнды тарихи дереккөзіне айналдырады. Сонымен қатар, бұл хаттар сол заманның әлеуметтік құрылымын сипаттайды.