Бұл мақалада ХІХ ғасырдағы Ресейдің отаршылдық саясатының ықпалымен қазақ қоғамындағы билердің әлеуметтік рөлі мен мәртебесінің өзгеруі қарастырылады. Дәстүр бойынша билер қазақ қоғамындағы қара сүйек әлеуметтік иерархиясында жоғары орынға ие болды, олар әдет-ғұрыпты терең білуімен, даналығымен және өз қауымында ерекше құрметімен бағаланды. Шыңғыс тұқымы негізінде билікке келу жолынан айырмашылығы, әдетте билердің өз қауымында билікке жетуі жеке беделі мен қоғамдық жалпы сенімге негізделген болатын. Бірақ Ресейдің отаршылдық саясаты, оның ішінде 1822 жылғы Сібір қазақтарының Жарғысы мен 1867-1868 жылдардағы реформалар билерді отаршылдық басқарудың иерархиялық жүйесіне енгізуге, сол арқылы олардың дәстүрлі билігі мен әлеуметтік жағ-дайын шектеуге тырысты. Бұл зерттеу отаршылдық шаралардың билердің мәртебесін қалай өзгерткенін, оларды автономиялық басшылардан бақылаудағы шенеуніктерге айналдырғанын зерттейді. Осыған қарамастан билер отаршылдық бақылауға қарсылықты бейнелейтін өз қауымының көшбасшылары мен қазақ идентикасының сақтаушысы рөлін атқара отырып, мәдени ықпалын жүргізіп отырды.