Мақалада ХХ ғасырдың аяғында орын алған Орталық Азия елдерінен халықтың едәуір эмиграциялық көші-қонына себеп болған жағдайлар қарастырылған. Сонымен қатар, эмигранттардың ауқымы, бағыттық векторы және этникалық құрамы анықталды. Қазақстандағы, Қырғызстандағы, Тәжікстандағы және Өзбекстандағы көші-қон процестерінің ерекшеліктері атап өтілді. Көші-қонның екі негізгі түрі бар - этникалық және еңбек. Біріншісіне, негізінен, еуропалық этникалық топтар, ең алдымен орыстар қатысты. Абсолютті сандар бойынша орыстардың көп бөлігі Қазақстан Республикасының аумағынан көшіп кеткені, ал Тәжікстанның орыстар үлесін азайту бойынша көшбасшы болғаны көрсетілген. Еңбек миграциясын көбіне көбіне қырғыз, тәжік және өзбек этносының өкілдері анықтайды. Қазақстанда Орталық Азияның басқа мемлекеттерінен келетін еңбек мигранттарының ағымына байланысты миграциялық тартымның аймақтық орталығын қалыптастыру басталды.