Мақалада ауыл шаруашылығы жерлерін пайдалануды ұйымдастырудың шетелдік тәжірбиесі туралы баяндалған. Ауыл шаруашылығы мақсатындағы жерлер құқықтық қатынастардың объектісі ретінде тиісінше пайдаланылмаған кезде сарқылатын және олардың құнарлылығын қалпына келтіруге үлкен шығындарды талап ететін бірегей табиғи ресурс болып табылады. Сондықтан ауылшаруашылық жерлерін дұрыс пайдалануды құқықтық қамтамасыз ету мұндай жерлерге қатысты жеке және қоғамдық мүдделердің болуын ескеруге, олардың тепе-теңдігін қамтамасыз етуге арналған. Жер заңнамасының жекелеген нормаларын қолдануға мораторий жағдайындағы ауыл шаруашылығы мақсатындағы жерлердің құқықтық ережелері қарастырылады. Қазақстанда және шет елдерде қолданылатын ауылшаруашылық жерлерін дұрыс пайдалануды қамтамасыз ету құралдарын салыстырмалы құқықтық талдау осы жерлердің сапалық және сандық жағдайын сақтауды қамтамасыз ететін қолданыстағы, бірақ пайдаланылмайтын құқықтық тетіктерді анықтауға және оларды отандық заңнамаға енгізу перспективасын талдауға мүмкіндік береді. Ұлттық заңнама деңгейінде ауылшаруашылық жерлерін басқарудың басым нысаны анықталды - шаруа немесе фермерлік шаруашылық, оның қызметіне қойылатын негізгі талап-жерді пайдалану кезінде экологиялық талаптарды сақтау. Осыған сүйене отырып, ауылшаруашылық өндірушіні қолдау және оның артында ауылшаруашылық жерлерін сақтау бойынша шаралар әзірленуде. Шетелдік тәжірибе көрсеткендей, ауылшаруашылық жерлерін тұрақты пайдалану кезеңінде мұндай құқықтық құралдар өте тиімді және фермерлердің ауыл шаруашылығын жүргізуге мүмкіндік беру ниетін анықтауға мүмкіндік береді. Ауыл шаруашылығы өндірушілеріне қайта бөлуге бағытталған оларды пайдалану мен айналымын мемлекеттік реттеу есебінен қол жеткізіледі. Шет елдердің ауылшаруашылық жерлерін дұрыс пайдалануды қамтамасыз етудегі құқықтық тәжірибесінен алынған.
Әрине, ауылдағы жер қатынастарының даму тарихын, әлеуметтік ерекшеліктерін, ауыл шаруашылығы мақсатындағы жерлерді тиімді пайдалануға бағытталған құқықтық жүйені әзірлеу үшін қазіргі экономикалық жағдайларды ескеру қажет.Осылайша, ауыл шаруашылығы жерлерін пайдалану мен олардың айналымын реттеудің шетелдік тәжірибесі едәуір дәрежеде отандық заңнамада ескерілген.