Мақалада заман талабына сай біртұтас ұлт болу үшін қандай прагматистік өмір салтын ұстануымыз керектігі талданады. Ол үшін әрбір адам, ұжым, тіпті мемлекеттің барынша үнемшіл, қанағатшыл, жинақы болуы керектігі, құр мақтанға, ысырапшылдық пен даңғойлыққа жол бермей бабаларымыздың игі дәстүрлеріне, жарқын үлгілеріне үңілу керектігіне назар аударылады. Халқымыздың ұрпағын ең алдымен еңбекпен тәрбиелеуге баса мән беруі де тегіннен-тегін емес. Өскелең ұрпақтың бойына рухани құндылықтарды қалыптастыру үшін салауатты да ізгілікті өмір салтын орнықтыруға күш сала отырып, соған сай дағдыларға тәрбиелеудің аса маңыздылығы да барынша сараланады.