Ұсынылған мақаланың мақсаты V-ші ғасырдың ортасындағы Еуропадағы халықаралық қатынастардың дамуын көрсету болып табылады. Осы кезеңнің басты оқиғасы бір жағынан Аттила бастаған Ғұн державасы мен екінші жағынан Рим империясы арасындағы үстемдік үшін күреске шоғырланды. 452-ші жылдың көктемінің соңында-ақ, ол әскнири қабілетті жасағын жинақтап, жаңа жорықты Рим империясының жүрегі – Италияға бағыттады. Мұндай шешімнің қабылдануына Аттиланың жасағын Римға бағыттай білген және осы арқылы өзінен қауіптіі алдын алған Византиялық дипломатияның әсері болғандығы даусыз. Ғұн ақсүйектері мен ордалары жаңа олжаға ие болу үшін өз әскери көшбасшысын Италияға қарсы жорықты ұйымдастыруға итермелеуінің Аттиланың шешім қабылдауына әсер еткені айқын. Осы тұрғыдан алғанда біз үшін Италияға қарсы жорықты объективті тұрғыда зерттеу қажеттілігі туындап отыр.