Soğuk Savaş döneminin sona ermesiyle birlikte Sovyetler Birliği dağılmış ve Orta Asya’daki eski Sovyet Cumhuriyetleri de bağımsızlığını kazanmıştır. Orta Asya Cumhuriyetleri içerisinde Özbekistan, güçlü demografik yapısı, zengin tarihi ve kültürel mirası ile bölgenin istikrarı için olduğu kadar, bölgede rekabet halinde bulunan başat aktörler için de kilit öneme sahiptir. Bağımsızlığının hemen ardından ulus inşa sürecine hız veren Özbekistan sınır sorunları ile radikal dini örgütlerin yol açtığı istikrarsızlıklarla karşı karşıya kalmıştır. Rusya’nın bölgede eski hâkimiyetini sürdürmek istemesi ise Özbekistan’ın güçlü müstakil dış politika yürütmesine yol açmıştır. Soğuk savaş sonrası bölgenin yeni aktörü olarak ortaya çıkan ABD ile ilişkiler Özbekistan için büyük bir fırsat olarak görülmüştür. Özbekistan, dış politikası üzerindeki Rus ve Çin etkilerini ABD ile dengelemek istemiştir. Bu süreçte İslam Kerimov önderliğinde bağımsızlığını kazanan bir ülke olarak Özbekistan’ı da görmekteyiz. Kerimov yeni Özbekistan’ın kurulma aşamasında milli politikaları benimsemiş ve bu stratejisine uygun politikalar geliştirmiştir. İslam Kerimov yönetimindeki Özbekistan, bağımsızlığı ve bağımsız politika üretmeyi en önemli unsur olarak amaç edinmiştir. Aynı şekilde İslam Kerimov’un liderlik anlayışı da Özbekistan dış politikasına yüksek düzeyde etki etmiştir. Bu çalışmada Özbekistan’ın bağımsızlık ve kuruluş aşamasında küresel güçler ile olan ilişkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır.